เมื่อเห็นใบหน้าที่น่าเศร้าของเธอ ซีจินเฉินก็ถอนหายใจ เดินเข้ามาและนั่งยองๆ ต่อหน้าเธอ บอกฉันสิ ทำไมคุณไม่อยากไปล่ะ
-
ความหมายก็คือ ฉันชอบคุณในฐานะบุคคลหนึ่ง และสถานที่ที่คุณจัดงานแต่งงานเป็นสถานที่โปรดของฉัน
-
ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
-
คุณไม่มีความสุขได้ไหม? แม้ว่าเธอไม่อยากยอมรับว่าเธอมีความสุขเพราะคำพูดของเขาที่ว่า คุณคิดว่าฉันจะเกียจคร้านและสนใจว่างานแต่งงานของอดีตคู่รักของฉันจะจัดขึ้นที่ไหน เธอก็ทนได้ ตราบใดที่เธอคิดว่าเขากำลังบอกใบ้ข้อเสนอของเธออยู่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและตา
-
พิธีแต่งงานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และขั้นตอนต่อไปคือการเตรียมการอย่างเป็นระเบียบและรอให้งานแต่งงานมาถึง
เย่ชิงซินสวมชุดสูทอย่างเป็นทางการเพื่อทำงานมากที่สุดเพื่อให้ผู้คนดูจริงจังและจริงจัง แต่ Meng Ziting ไม่ใช่ ชุดสูทสีดำตัวเล็กช่วยให้เอวเรียวของเธอดูสมบูรณ์แบบและเสื้อเชิ้ตสีขาวก็โอบรับเส้นทางอาชีพของเธอ ชุดธุรกิจเรียบง่ายเผยให้เห็นรูปร่างโค้งมนของเธออย่างสมบูรณ์แบบ
หัวใจเธอตกตะลึง เธอลืมตาน้ำใสแล้วมองเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วพูดว่า อืม เบา ๆ
เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง
เมื่อพูดถึงการวางแผนของเธอเอง ใบหน้าของเย่ชิงชิงก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ
เย่ชิงซินมองดูเขาและพยักหน้า หลังจากสิ่งที่เขาพูดดูเหมือนว่าปัญหาจะไม่ร้ายแรงนัก
ซีจินเฉินวางสมุดวางแผนในมือของเขาอย่างใจเย็นและยกนิ้วขึ้นบนโต๊ะ “หากไม่มีข้อจำกัด คุณจะเลือกจัดงานแต่งงานที่ใด”
นี่อาจเป็นคำสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในใจของผู้ชายทุกคน!
“คุณหมายถึงว่าจะมีงานแต่งงานที่รีสอร์ทเหรอ?” เหมิงจือถิงพยายามเข้าร่วมการสนทนา
ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่าตอนนี้มีคนยืนอยู่ข้างเธออีกสองคน เธอเม้มปาก แล้วพูดกับเขาอย่างจริงจังว่า ฉันกำลังคิดว่าถ้าจัดงานแต่งงานในรีสอร์ทพนักงานของเราที่นั่นจะต้องทำงาน มาที่นี่ยาก เวลาไปงานแต่งงานการเตรียมการทั้งหมดดูเหมือนไม่จำเป็น”
- 最近发表
-
- คุณไม่มีความสุขได้ไหม? แม้ว่าเธอไม่อยากยอมรับว่าเธอมีความสุขเพราะคำพูดของเขาที่ว่า คุณคิดว่าฉันจะเกียจคร้านและสนใจว่างานแต่งงานของอดีตคู่รักของฉันจะจัดขึ้นที่ไหน เธอก็ทนได้ ตราบใดที่เธอคิดว่าเขากำลังบอกใบ้ข้อเสนอของเธออยู่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและตา
- ซีจินเฉินเปลี่ยนดวงตาของเธอและใช้น้ำแข็งต่อไป ดวงตาของเธอก็สดใสอีกครั้ง และเย่ชิงซินก็หลับตาลงด้วยความรู้สึกไม่สบาย
- เพื่อที่จะเคารพความปรารถนาของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง เย่ชิงชิงจึงบอกกับซูจิงถึงความคิดของเขา โชคดีที่ Xu Jing ไม่มีข้อกำหนดมากมายสำหรับเรื่องนี้ เธอแค่ปล่อยให้ Ye Qingqing ตัดสินใจ
- วันนี้ Meng Ziting สวมเครื่องแบบของโรงแรม มีชุดสูทสีดำขนาดเล็กพร้อมเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่ข้างใน เธอและเย่ชิงชิงสวมเสน่ห์ที่แตกต่างกันสองแบบ
- เธอไอเล็กน้อย พยายามควบคุมอารมณ์ให้สงบ และตอบคำถามของเขาอย่างจริงจัง: โพรวองซ์มีคฤหาสน์ดอกลาเวนเดอร์ที่สวยที่สุดในโลก โดยมีดอกลาเวนเดอร์สีม่วงเชื่อมระหว่างท้องฟ้ากับท้องฟ้า สีของท้องฟ้าและพื้นโลกเป็นโครงร่างที่สำคัญที่สุด สถานที่โรแมนติกที่สุดในโลก ผสมผสานกันได้อย่างลงตัวที่สุด ลองคิดดู การจัดงานแต่งงานในสถานที่ดังกล่าวน่าจะเป็นความปรารถนาชั่วชีวิตของสาวๆ ทุกคน อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คิดว่าฉันจะจัดงานแต่งงานในสถานที่ที่สวยงามเช่นนี้”
- เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะ และรอยยิ้มก็ค่อยๆ เคลื่อนจากริมฝีปากไปยังดวงตาของเขา...
- วัสดุก้นของเธอไม่เพียงพอจริงๆ! ไม่น่าแปลกใจที่เธอคิดว่าชุดเอี๊ยมของเธอใหญ่เกินไป...
- เย่ชิงชิงต้องการจูบเธอเพียงครั้งเดียว แต่มันง่ายมากที่จะจูบเธอ และเธอก็รู้สึกลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อย อย่างไรก็ตาม มันเป็นการจูบ ไม่ว่าจะน่าอายแค่ไหน เธอก็ผ่อนคลายและเลียนแบบวิธีที่เขาจูบเธอตามปกติ เธอเหยียดลิ้นของเธอออกอย่างระมัดระวังและกวาดไปรอบๆ ริมฝีปากของเขา จากนั้นจึงเลื่อนมันเข้าไปในริมฝีปากของเขาอย่างว่องไว
- เย่ชิงซินมองดูเขาและพยักหน้า หลังจากสิ่งที่เขาพูดดูเหมือนว่าปัญหาจะไม่ร้ายแรงนัก
- “คุณคิดว่าไง” เธอถามเขาด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน เมื่อฟังเสียงต่ำและแหบเล็กน้อยของเขา
- 随机阅读
-
- แค่คิดก็ทำให้มีความสุขได้แล้ว
- ตอนนี้เธอกลายเป็นบุคคลที่สามที่ทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ว่าจะไม่มีเธอ Meng Ziting และ Xi Jinchen ก็อาจไม่มีอะไรทำ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ที่น่าอับอายนี้ทำให้เธอค่อนข้างอึดอัด
- “คุณชอบงานแต่งงานกลางแจ้งไหม?” ซีจินเฉินหยิบกาแฟบนโต๊ะแล้วจิบ ดูสมุดวางแผนในมือของเขาแล้วถามเธออย่างใจเย็น
- “คุณหมายถึงว่าจะมีงานแต่งงานที่รีสอร์ทเหรอ?” เหมิงจือถิงพยายามเข้าร่วมการสนทนา
- “บอกฉันว่าฉันควรทำอย่างไร” เธอโยนคำถามให้เขา
- **
- เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะ และรอยยิ้มก็ค่อยๆ เคลื่อนจากริมฝีปากไปยังดวงตาของเขา...
- “ทำไมล่ะ” เขาถาม
- เย่ชิงชิงเงยหน้าขึ้นมองซีจินเฉิน โดยรู้ว่าเธอไม่ควรมีความคิดอื่นใดในเวลานี้ และเธอควรจะเป็นตัวของตัวเองตามที่ซีจินเฉินพูด อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะไม่สนใจเรื่องนี้ในใจ แต่ดวงตาของเธอก็ยังคงไม่สามารถเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดและความเศร้าโศกที่ฉายแววไปทั่วใบหน้าของ Meng Ziting เธอคุ้นเคยกับอารมณ์นั้นมากเกินไป และเคยเห็นมันบนใบหน้าของยี่ ฮันยางมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เธอก็เพิกเฉยต่อมันอย่างเฉยเมย
- ซีจินเฉินเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ บนใบหน้าของเมิ่งจื่อถิงในลักษณะเดียวกัน หรือเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงแต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น?
- หลังจากพูดจบเธอก็หันศีรษะและมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป แต่คราวนี้แทนที่จะขมวดคิ้ว เธอกลับจ้องมองด้วยความโกรธ
- ซีจินเฉินมองดูเธอ ริมฝีปากของเขาค่อยๆ ยกขึ้น และรอยยิ้มของเขาก็เผยออกมาจนกระทั่งมีรอยยิ้มอันอบอุ่นที่ปลายคิ้วของเขา เขายืนขึ้นและเดินไปหาเธอ ดวงตาของเขาลึกราวกับออบซิเดียนเต็มไปด้วยความอ่อนโยน และทันใดนั้นเขาก็โน้มตัวลงและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา
- ห้ามขยับ.
- ตามความคิดของเย่ ซิงซิน เธอได้จัดสถานที่จัดงานแต่งงานที่รีสอร์ทของโรงแรม ทิวทัศน์ธรรมชาติกลางแจ้งเข้ากันได้อย่างลงตัวกับองค์ประกอบโรแมนติกในงานแต่งงานของเย่ชิงซิน
- “ผู้ชายหน้าตาดีมีมากมายในโลกนี้ ฉันต้องอยู่กับเขาตราบเท่าที่ฉันชอบเขาเหรอ?”
- ซีจินเฉินเหลือบมองเธอ ไม่ เรื่องนี้เป็นของแผนกต้อนรับส่วนหน้าของคุณ และไม่เกี่ยวข้องกับฉันโดยตรง คุณควรไปที่นั่นด้วยตัวเอง
- เย่ชิงชิงตกตะลึงอีกครั้ง เธอต้องบอกว่าเธอคิดมากไป คำถามที่เขาถามนั้นคลุมเครือจริงๆ ทุกคนคงสงสัยว่าเขาจะขอเธอแต่งงานหรือไม่
- “คุณหมายถึงว่าจะมีงานแต่งงานที่รีสอร์ทเหรอ?” เหมิงจือถิงพยายามเข้าร่วมการสนทนา
- “ผู้ชายดีๆ ก็มีมากมาย ฉันแค่ตกหลุมรักเธอเท่านั้น และมีสถานที่สวยๆ มากมายในโลกนี้ แต่พวกเขาเป็นเหมือนและโหยหา ความรักไม่มีหรอก”
- เธอกัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวดบีบหัวใจ ก้มหน้าลง แล้วบอกตัวเองว่าไม่มีอะไร แค่เธอตกหลุมรักเท่านั้นที่จบลงอย่างไร้สาเหตุ เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง มีรอยยิ้มอ่อนโยนที่ทุกคนคุ้นเคยบนใบหน้าของเธออีกครั้ง: จินเฉิน เธอเริ่มทักทายเขา ละสายตาของเขาที่จ้องมองไปที่บุคคลอื่น จากนั้นเธอก็พยักหน้าอย่างสุภาพต่อบุคคลนั้น เขาหันศีรษะแล้วถามเขาด้วยรอยยิ้มว่า “วันนี้ทำไมคุณถึงมีเวลามาที่นี่?”
- 搜索
-
- 友情链接
-